ಆ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತು ನಮ್ಮವರು ಜೊತೆ ಪೋನ್‍ನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡ್ತ ಇದ್ದಬಿಡಬೇಕು ಅನಿಸ್ತಾ ಇತ್ತು.ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಪ್ರವಾಸ ಅಂದರೆ ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲತಾ ಇದ್ದೆ.ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಈಗ ಎನಾಯಿತು ಅಂತಾ ಬೇರೆ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಆಸಕ್ತಿನೇ ಇರಲ್ಲ. ಅಂತೂ ಸ್ನೇಹಿತೆರೆಲ್ಲ ಉಗಿದ ಮೇಲೆ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ತಯಾರಿಗಿದ್ದು.
ನನ್ನ ನಳಪಾಕದ ರುಚಿ ನೋಡಿ, ಸುಪ್ರೀತ, ಪ್ರಕಾಶ್,ಹರ್ಷನ ಜೊತೆ ಮನೆಯಿಂದ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಅವಾಗಲೇ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಆಗ್ತಾ ಬಂದಿತ್ತು. ಇನ್ನೊಂದು ೬-೭ ಗಂಟೆ ಡ್ರೈವ್ ನಂತರ ಕುಪರ್ಟಿನೋ ಅನ್ನೋ ಆ ಊರು ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ.ಕುಪರ್ಟಿನೋದಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿನ ತಿಂಡಿಗೆ ಸ್ನೇಹಿತೆರಾದ ದೀಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಪೊನ್ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ದಾಳಿ ಇಟ್ಟೆವು. ಆಗಲೇ ಡೆನ್‍ವರ್‍ನಿಂದ ಅರ್ಚನಾ ಬಂದು ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸ್ವಾಗತ ಕಮೀಟಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು. ತುಪ್ಪದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಶ್ಯಾವಿಗೆಭಾತ್ ತಿಂದ ಮೇಲೆ ದೀಪ್ತಿ ಅಡುಗೆ ಬಗ್ಗೆ ಇದ್ದ ಸಂಶಯ ಸ್ಪಲ್ಪ ಮಾಯವಾಯ್ತು!
ಅಲ್ಲಿಂದ ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ ಕಡೆ ಹೊರಟೆವು.ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ ಅಂದಾ ಕೂಡಲೇ ನೆನಪಿಗೆ ಬರೋದು - ಸಿಲಿಕಾನ್ ವ್ಯಾಲಿ ಮತ್ತು ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆ. ನಾವು ದಿನದ ೨೪ ಗಂಟೆನೂ ಮಾಡೋ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟದನ್ನು ರಜದಿನದಲ್ಲೂ ನೋಡುವ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಸಿಲಿಕಾನ್ ವ್ಯಾಲಿ ಕಡೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ ! ವಿಪರೀತ ವಾಹನದಟ್ಟಣೆ ನಡುವೆ ಕೊನೆಗೂ ಸೇತುವೆ ಮುಟ್ಟಿದೆವು.
ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆ..
ಸುಮಾರು ೧.೭ ಮೈಲಿ ಉದ್ದದ ಈ ಸೇತುವೆ ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ ಕೊಲ್ಲಿಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ೧೯೩೭ರಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಕಟ್ಟಿದಾಗ ಅದು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅತೀ ಉದ್ದದ ತೂಗು ಸೇತುವೆ ಅನ್ನೋ ಖ್ಯಾತಿಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗಿತ್ತು.ಕಟ್ಟಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ೪ ವರ್ಷವಾದವಂತೆ. ಕೆಂಪು-ಮಿಶ್ರಿತ-ಕಿತ್ತಲೆ ಬಣ್ಣದ ಈ ದೈತ ಸೇತುವೆ ಮೇಲೆ ಹಾಗೇ ತಿರುಗಾಡಿದೆವು. ಪೋಟೋ ಸೆಷನ್‍ಗಳಿಗೆ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸಿದ ಜಾಗ ಇದು.
ಸುಸ್ತಾಗೋವರೆಗೆ ಸೇತುವೆ ಮೇಲೆ ಆಡ್ಡಾಡಿ ನಂತರ ಸೇತುವೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುವ ಇನ್ನೊಂದು ಜಾಗಕ್ಕೆ ತೆರಳಿದೆವು.ಅಲ್ಲಿಂದ ಈಡೀ ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ತುಂಬಾ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತಿತ್ತು. ಬಹುತೇಕ ಪ್ರವಾಸಿಗರು ಈ ತಾಣದಿಂದ ಸೇತುವೆ ನೋಡಬಹುದೆಂದು ತಿಳಿದಿರಲ್ಲ, ನೀವು ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ನೋಡೋಕೆ ಹೋದರೆ ಹತ್ತಿರವೇ ಇರೋ ಈ ಚಿಕ್ಕ ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತೋಕೆ ಮರೀಬೇಡಿ.
೧೯೩೦ರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ವಿಪರೀತ ಅರ್ಥಿಕ ದುರ್ಬರತೆ. ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ನಿರುದ್ಯೋಗ-ಹಿಂಸೆಯ ಕಾಲವದು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜೋಸೆಫ್ ಸ್ಟ್ರೌಸ್ ಎಂಬ ಒಬ್ಬ ಇಂಜಿನೀಯರ್ ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಿದಾಗ , ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಅವನನ್ನು ಹೀಯಾಳಿಸದವರು ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನ, ತಿನ್ನಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಎನೂ ಇಲ್ಲ, ಇನ್ನು ಸೇತುವೆಗೆ ಹಣ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುತ್ತೆ ಅಂತಾ ಅಂದವರು ಎಷ್ಟೋ ಜನ.ಆದರೆ ಸ್ಟ್ರೌಸ್ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವದರಿಂದ ಆಗುವ ಉಪಯೋಗಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ. ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟಡದಿಂದ ಬಹು ಉದ್ಯೋಗಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವದರ ಬಗ್ಗೆ, ಸೇತುವೆಯಿಂದ ಉಳಿಯಬಹುದಾದ ಪ್ರಯಾಣದ ಖರ್ಚಿನ ಬಗ್ಗೆ, ಅದು ಉಂಟು ಮಾಡುವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ, ಕೊನೆಗೂ ಸರ್ಕಾರದ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆದ.ಸೇತುವೆಯ ಕಟ್ಟುವಿಕೆ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕಟ್ಟುವಿಕೆಯ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ತಾಂತ್ರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ತಲೆದೂರಿದವು. ಅನೇಕ ಅವಘಡಗಳು ಘಟಿಸಿದವು.ಇಷ್ಟೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆಯೂ ೪ ವರ್ಷದ ನಂತರ ಸೇತುವೆ ಸಿದ್ದವಾಯಿತು.
ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆಗೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟಂತೆ ಅನೇಕ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಗಳಿವೆ.
'ಹಾಫ್ ವೇ ಟು ಹೆಲ್' ಅನ್ನೋದು ೧೯ ಜನರ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುಂಪು. ಈ ೧೯ ಜನ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವಾಗ ಮೇಲಿಂದ ಬಿದ್ದವರು. ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವಾಗ ಉಪಯೋಗಿಸಿದ್ದ ಸೇಫ್ಟಿ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡವರು.
ಈಗ ಸೇತುವೆಯ ಉಸ್ತುವರಿಗೆಂದೇ ೧೭ ಜನ ಕಮ್ಮಾರರು ಹಾಗು ೩೮ ಪೇಂಟರ್‌ಗಳು ಇದ್ದಾರಂತೆ. ಅವರು ವರ್ಷವಿಡೀ ಸೇತುವೆಯ ನಟ್-ಬೋಲ್ಟ್-ಬಣ್ಣದ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತಾರಂತೆ.
ಹಾಗೇ ಈ ಸೇತುವೆ ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋರ ಫೆವರೆಟ್ ಜಾಗ ಕೂಡ ಹೌದು. ಸೇತುವೆ ಮೇಲಿಂದ ನೆಗೆದು ಪ್ರಾಣ ಬಿಟ್ಟವರೂ ಅದು ಎಷ್ಟು ಸಹಸ್ರನೋ.ಇದು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ ಅಂದರೆ, ಸೇತುವೆಯ ಇಕ್ಕೆಲಗಳಲ್ಲೂ ಎತ್ತರದ ಜಾಲರಿ ಕಟ್ಟುವ ವಿಚಾರ ನಡೆದಿದೆಯಂತೆ, ರಾತ್ರಿ ವೇಳೆ ಸೇತುವೆ ಮೇಲೆ ಸಂಚಾರಿಗಳನು ನಿಷೇದಿಸೋದು ಇನ್ನೊಂದು ವಿಚಾರವಂತೆ. ಆದರೆ ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಯೋಚನೆಯೆಂದರೆ 'ಜಂಪ್ ಫಾರ್ ಲೈಫ್'. ಇದರ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ಸೇತುವೆಯನ್ನು ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಸೂಕ್ತತಾಣ ಅನ್ನೋ ಅಕರ್ಷಣೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡೋದು.ಇದರ ಪ್ರಕಾರ ಸೇತುವೆಯಿಂದ 'ಬಂಜೀ ಜಂಪ್' ಮಾಡೋಕೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟು,ಆ ಮೂಲಕ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಧನವನ್ನು ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ ನಿರೋಧಿ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸುವದು. ಈ ಮೂಲಕ ಅದು ಸೇತುವೆಯ ಬಗೆಗಿನ ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ-ಪ್ರಚೋದನಕಾರಿ ಇಮೇಜ್ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತಂತೆ.
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಸೇತುವೆಯ ಮೇಲೆ ತಿರುಗಾಡಿ, ಪೋಟೋ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಮರುಳುವಾಗ ಸಂಜೆಯ ಸಮಯ.ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ೭-೮ ತಿಂಗಳು ಇದ್ದರೂ ಸೇತುವೆ ನೋಡದೇ ಹೆಂಗೆ ಇದ್ದಳು ದೀಪ್ತೀ ಅಂತಾ? ನನ್ನ ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದ ಹರ್ಷ, ಪ್ರಕಾಶ, ಅರ್ಚನಾ, ಸುಪ್ರೀತ ಸೇತುವೆಯ ಮೇಲಿಂದ ನೆಗೆಯುವ ಯಾವುದೇ ವಿಚಾರ ಮಾಡದೇ ಒಳ್ಳೆ ಹುಡುಗ-ಹುಡುಗಿಯರ ತರ ವಾಪಾಸ್ ಬಂದರು ! ಬಹುಷ ಅದು ಅಂತಾ ಸ್ಥಳ ಅಂತಾ ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರದೇ ಇದ್ದದು ಒಳ್ಳೇದೇ ಅಯ್ತು !
ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ನಾವು ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋದ ಇನ್ನೊಂದು ಅಕರ್ಷಣೆ - 'ಕ್ರೂಕೆಡ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್' ಕಡೆ ಹೊರಟೆವು. ಅಂಕು-ಡೊಂಕಿನ
ಬೀದಿ ಅನ್ನೋ ಹೆಸರಿನ ಈ ಸ್ಥಳ ಮುಟ್ಟಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಲಾಂಬಾರ್ಡ್ ಅನ್ನೋ ಸುಮಾರು ೩೦ ಡಿಗ್ರೀ ಇನ್‍ಕ್ಲೀನಿಷನ್‍ನಲ್ಲಿ ಇರೋ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದೆವು. 'ಕ್ರೂಕೆಡ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್' ಸುಮಾರು ಕಾಲು ಮೈಲಿ ಇರುವ ಜಿಗ್-ಜಾಗ್ ರಸ್ತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಡ್ರೈವ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ 'ಪಿಯರ್ ೩೯' ಅನ್ನೋ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಹೊರಟೆವು.
ಪಿಯರ್ ೩೯ ರ ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಸರು 'ಫಿಷರ್‌ಮೆನ್ಸ್ ವಾರ್ಪ್'. ಸಮುದ್ರದ ದಡಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರೋ ಇದರಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಅಂಗಡಿ ಮಳಿಗೆಗಳಿವೆ. ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಬೇಕಾಗೋ ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋದ ಸ್ಮರಣ-ಫಲಕಗಳು, ಟೀಶರ್ಟ್, ಚಾಕಲೋಟ್‍ಗಳು, ಅನೇಕ ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‍ಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ. ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗೆಳಯರು ಸ್ಪಲ್ಪ ಶ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿ, ನಂತರ ಅಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಾಡಿ ಮರಳಿ ಕುಪರ್ಟಿನೋ ಕಡೆ ಹೊರಟಾಗ ರಾತ್ರಿ.
ಕುಪರ್ಟಿನೋದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಭಾರತೀಯ ಹೋಟೆಲ್‍ಗಳಿವೆ ! ಅದು ಯಾವುದೋ 'ಪ್ಯಾಸೇಜ್ ಟು ಇಂಡಿಯಾ' ಅನ್ನೋ ಹೋಟೆಲ್ ಹೊಕ್ಕು ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಇನಿಂಗ್ಸ್ ಆರಂಬಿಸಿದೆವು. ತುಂಬಾ ಹಸಿವಾದ್ದರಿಂದ ಬಿರುಸಿನ ಬ್ಯಾಟಿಂಗ್ ನಡೆಯಿತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೋಟೆಲ್‍ಗೆ ಮರಳಿದಾಗ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ.
ಮರುದಿನದ ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ 'ಮಿಸ್ಟಿರೀ ಪಾಯಿಂಟ್'ಗೆ ಭೇಟಿ..
ನನ್ನ ನಳಪಾಕದ ರುಚಿ ನೋಡಿ, ಸುಪ್ರೀತ, ಪ್ರಕಾಶ್,ಹರ್ಷನ ಜೊತೆ ಮನೆಯಿಂದ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಅವಾಗಲೇ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಆಗ್ತಾ ಬಂದಿತ್ತು. ಇನ್ನೊಂದು ೬-೭ ಗಂಟೆ ಡ್ರೈವ್ ನಂತರ ಕುಪರ್ಟಿನೋ ಅನ್ನೋ ಆ ಊರು ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ.ಕುಪರ್ಟಿನೋದಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿನ ತಿಂಡಿಗೆ ಸ್ನೇಹಿತೆರಾದ ದೀಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಪೊನ್ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ದಾಳಿ ಇಟ್ಟೆವು. ಆಗಲೇ ಡೆನ್‍ವರ್‍ನಿಂದ ಅರ್ಚನಾ ಬಂದು ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸ್ವಾಗತ ಕಮೀಟಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು. ತುಪ್ಪದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಶ್ಯಾವಿಗೆಭಾತ್ ತಿಂದ ಮೇಲೆ ದೀಪ್ತಿ ಅಡುಗೆ ಬಗ್ಗೆ ಇದ್ದ ಸಂಶಯ ಸ್ಪಲ್ಪ ಮಾಯವಾಯ್ತು!
ಅಲ್ಲಿಂದ ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ ಕಡೆ ಹೊರಟೆವು.ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ ಅಂದಾ ಕೂಡಲೇ ನೆನಪಿಗೆ ಬರೋದು - ಸಿಲಿಕಾನ್ ವ್ಯಾಲಿ ಮತ್ತು ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆ. ನಾವು ದಿನದ ೨೪ ಗಂಟೆನೂ ಮಾಡೋ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟದನ್ನು ರಜದಿನದಲ್ಲೂ ನೋಡುವ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಸಿಲಿಕಾನ್ ವ್ಯಾಲಿ ಕಡೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ ! ವಿಪರೀತ ವಾಹನದಟ್ಟಣೆ ನಡುವೆ ಕೊನೆಗೂ ಸೇತುವೆ ಮುಟ್ಟಿದೆವು.
ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆ..
ಸುಮಾರು ೧.೭ ಮೈಲಿ ಉದ್ದದ ಈ ಸೇತುವೆ ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ ಕೊಲ್ಲಿಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ೧೯೩೭ರಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಕಟ್ಟಿದಾಗ ಅದು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅತೀ ಉದ್ದದ ತೂಗು ಸೇತುವೆ ಅನ್ನೋ ಖ್ಯಾತಿಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗಿತ್ತು.ಕಟ್ಟಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ೪ ವರ್ಷವಾದವಂತೆ. ಕೆಂಪು-ಮಿಶ್ರಿತ-ಕಿತ್ತಲೆ ಬಣ್ಣದ ಈ ದೈತ ಸೇತುವೆ ಮೇಲೆ ಹಾಗೇ ತಿರುಗಾಡಿದೆವು. ಪೋಟೋ ಸೆಷನ್‍ಗಳಿಗೆ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸಿದ ಜಾಗ ಇದು.
ಸುಸ್ತಾಗೋವರೆಗೆ ಸೇತುವೆ ಮೇಲೆ ಆಡ್ಡಾಡಿ ನಂತರ ಸೇತುವೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುವ ಇನ್ನೊಂದು ಜಾಗಕ್ಕೆ ತೆರಳಿದೆವು.ಅಲ್ಲಿಂದ ಈಡೀ ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ತುಂಬಾ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತಿತ್ತು. ಬಹುತೇಕ ಪ್ರವಾಸಿಗರು ಈ ತಾಣದಿಂದ ಸೇತುವೆ ನೋಡಬಹುದೆಂದು ತಿಳಿದಿರಲ್ಲ, ನೀವು ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ನೋಡೋಕೆ ಹೋದರೆ ಹತ್ತಿರವೇ ಇರೋ ಈ ಚಿಕ್ಕ ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತೋಕೆ ಮರೀಬೇಡಿ.
೧೯೩೦ರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ವಿಪರೀತ ಅರ್ಥಿಕ ದುರ್ಬರತೆ. ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ನಿರುದ್ಯೋಗ-ಹಿಂಸೆಯ ಕಾಲವದು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜೋಸೆಫ್ ಸ್ಟ್ರೌಸ್ ಎಂಬ ಒಬ್ಬ ಇಂಜಿನೀಯರ್ ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಿದಾಗ , ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಅವನನ್ನು ಹೀಯಾಳಿಸದವರು ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನ, ತಿನ್ನಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಎನೂ ಇಲ್ಲ, ಇನ್ನು ಸೇತುವೆಗೆ ಹಣ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುತ್ತೆ ಅಂತಾ ಅಂದವರು ಎಷ್ಟೋ ಜನ.ಆದರೆ ಸ್ಟ್ರೌಸ್ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವದರಿಂದ ಆಗುವ ಉಪಯೋಗಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ. ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟಡದಿಂದ ಬಹು ಉದ್ಯೋಗಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವದರ ಬಗ್ಗೆ, ಸೇತುವೆಯಿಂದ ಉಳಿಯಬಹುದಾದ ಪ್ರಯಾಣದ ಖರ್ಚಿನ ಬಗ್ಗೆ, ಅದು ಉಂಟು ಮಾಡುವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ, ಕೊನೆಗೂ ಸರ್ಕಾರದ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆದ.ಸೇತುವೆಯ ಕಟ್ಟುವಿಕೆ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕಟ್ಟುವಿಕೆಯ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ತಾಂತ್ರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ತಲೆದೂರಿದವು. ಅನೇಕ ಅವಘಡಗಳು ಘಟಿಸಿದವು.ಇಷ್ಟೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆಯೂ ೪ ವರ್ಷದ ನಂತರ ಸೇತುವೆ ಸಿದ್ದವಾಯಿತು.
ಗೋಲ್ಡನ್ ಗೇಟ್ ಸೇತುವೆಗೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟಂತೆ ಅನೇಕ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಗಳಿವೆ.'ಹಾಫ್ ವೇ ಟು ಹೆಲ್' ಅನ್ನೋದು ೧೯ ಜನರ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುಂಪು. ಈ ೧೯ ಜನ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವಾಗ ಮೇಲಿಂದ ಬಿದ್ದವರು. ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವಾಗ ಉಪಯೋಗಿಸಿದ್ದ ಸೇಫ್ಟಿ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡವರು.
ಈಗ ಸೇತುವೆಯ ಉಸ್ತುವರಿಗೆಂದೇ ೧೭ ಜನ ಕಮ್ಮಾರರು ಹಾಗು ೩೮ ಪೇಂಟರ್‌ಗಳು ಇದ್ದಾರಂತೆ. ಅವರು ವರ್ಷವಿಡೀ ಸೇತುವೆಯ ನಟ್-ಬೋಲ್ಟ್-ಬಣ್ಣದ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತಾರಂತೆ.
ಹಾಗೇ ಈ ಸೇತುವೆ ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋರ ಫೆವರೆಟ್ ಜಾಗ ಕೂಡ ಹೌದು. ಸೇತುವೆ ಮೇಲಿಂದ ನೆಗೆದು ಪ್ರಾಣ ಬಿಟ್ಟವರೂ ಅದು ಎಷ್ಟು ಸಹಸ್ರನೋ.ಇದು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ ಅಂದರೆ, ಸೇತುವೆಯ ಇಕ್ಕೆಲಗಳಲ್ಲೂ ಎತ್ತರದ ಜಾಲರಿ ಕಟ್ಟುವ ವಿಚಾರ ನಡೆದಿದೆಯಂತೆ, ರಾತ್ರಿ ವೇಳೆ ಸೇತುವೆ ಮೇಲೆ ಸಂಚಾರಿಗಳನು ನಿಷೇದಿಸೋದು ಇನ್ನೊಂದು ವಿಚಾರವಂತೆ. ಆದರೆ ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಯೋಚನೆಯೆಂದರೆ 'ಜಂಪ್ ಫಾರ್ ಲೈಫ್'. ಇದರ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ಸೇತುವೆಯನ್ನು ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಸೂಕ್ತತಾಣ ಅನ್ನೋ ಅಕರ್ಷಣೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡೋದು.ಇದರ ಪ್ರಕಾರ ಸೇತುವೆಯಿಂದ 'ಬಂಜೀ ಜಂಪ್' ಮಾಡೋಕೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟು,ಆ ಮೂಲಕ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಧನವನ್ನು ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ ನಿರೋಧಿ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸುವದು. ಈ ಮೂಲಕ ಅದು ಸೇತುವೆಯ ಬಗೆಗಿನ ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ-ಪ್ರಚೋದನಕಾರಿ ಇಮೇಜ್ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತಂತೆ.
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಸೇತುವೆಯ ಮೇಲೆ ತಿರುಗಾಡಿ, ಪೋಟೋ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಮರುಳುವಾಗ ಸಂಜೆಯ ಸಮಯ.ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ೭-೮ ತಿಂಗಳು ಇದ್ದರೂ ಸೇತುವೆ ನೋಡದೇ ಹೆಂಗೆ ಇದ್ದಳು ದೀಪ್ತೀ ಅಂತಾ? ನನ್ನ ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದ ಹರ್ಷ, ಪ್ರಕಾಶ, ಅರ್ಚನಾ, ಸುಪ್ರೀತ ಸೇತುವೆಯ ಮೇಲಿಂದ ನೆಗೆಯುವ ಯಾವುದೇ ವಿಚಾರ ಮಾಡದೇ ಒಳ್ಳೆ ಹುಡುಗ-ಹುಡುಗಿಯರ ತರ ವಾಪಾಸ್ ಬಂದರು ! ಬಹುಷ ಅದು ಅಂತಾ ಸ್ಥಳ ಅಂತಾ ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರದೇ ಇದ್ದದು ಒಳ್ಳೇದೇ ಅಯ್ತು !
ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ನಾವು ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋದ ಇನ್ನೊಂದು ಅಕರ್ಷಣೆ - 'ಕ್ರೂಕೆಡ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್' ಕಡೆ ಹೊರಟೆವು. ಅಂಕು-ಡೊಂಕಿನ
ಬೀದಿ ಅನ್ನೋ ಹೆಸರಿನ ಈ ಸ್ಥಳ ಮುಟ್ಟಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಲಾಂಬಾರ್ಡ್ ಅನ್ನೋ ಸುಮಾರು ೩೦ ಡಿಗ್ರೀ ಇನ್‍ಕ್ಲೀನಿಷನ್‍ನಲ್ಲಿ ಇರೋ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದೆವು. 'ಕ್ರೂಕೆಡ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್' ಸುಮಾರು ಕಾಲು ಮೈಲಿ ಇರುವ ಜಿಗ್-ಜಾಗ್ ರಸ್ತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಡ್ರೈವ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ 'ಪಿಯರ್ ೩೯' ಅನ್ನೋ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಹೊರಟೆವು.ಪಿಯರ್ ೩೯ ರ ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಸರು 'ಫಿಷರ್‌ಮೆನ್ಸ್ ವಾರ್ಪ್'. ಸಮುದ್ರದ ದಡಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರೋ ಇದರಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಅಂಗಡಿ ಮಳಿಗೆಗಳಿವೆ. ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಬೇಕಾಗೋ ಸ್ಯಾನ್‍ ಪ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋದ ಸ್ಮರಣ-ಫಲಕಗಳು, ಟೀಶರ್ಟ್, ಚಾಕಲೋಟ್‍ಗಳು, ಅನೇಕ ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‍ಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ. ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗೆಳಯರು ಸ್ಪಲ್ಪ ಶ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿ, ನಂತರ ಅಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಾಡಿ ಮರಳಿ ಕುಪರ್ಟಿನೋ ಕಡೆ ಹೊರಟಾಗ ರಾತ್ರಿ.
ಕುಪರ್ಟಿನೋದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಭಾರತೀಯ ಹೋಟೆಲ್‍ಗಳಿವೆ ! ಅದು ಯಾವುದೋ 'ಪ್ಯಾಸೇಜ್ ಟು ಇಂಡಿಯಾ' ಅನ್ನೋ ಹೋಟೆಲ್ ಹೊಕ್ಕು ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಇನಿಂಗ್ಸ್ ಆರಂಬಿಸಿದೆವು. ತುಂಬಾ ಹಸಿವಾದ್ದರಿಂದ ಬಿರುಸಿನ ಬ್ಯಾಟಿಂಗ್ ನಡೆಯಿತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೋಟೆಲ್‍ಗೆ ಮರಳಿದಾಗ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ.
ಮರುದಿನದ ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ 'ಮಿಸ್ಟಿರೀ ಪಾಯಿಂಟ್'ಗೆ ಭೇಟಿ..
